انباری طبقه بالا

بعضی ها بد سختی میکشن یعنی از زمین و زمان میخورن دوست و آشنا براشون میزنن یکی از آسمون میخورن و یکی از زمین .همین آدما ممکنه که گوشت تلخ بشن از ترس دوباره خوردن زمین بد بین بشن به زمین و زمان فحش  بدن که چرا اینطوریه همیشه بد ترین موقعیت رو در نظر میگرن که اگه اون شد براش آمادگی داشته باشن بگن میدونستیم و براش الان آماده ایم .ولی اگه اون اتفاق خوبه براشون بیفته بازم بهش بد بینن حس میکنن میخوان گولشون بزنن وقتی اتفاق خوبه میفته فلج میشن نمیدونن چی کار باید بکنن شاد نمیشن.یادشون میفته که امیدشون ناامید شده یادشون میفته که اون اتفاق خوبه چند ستل پیش خیلی هم خوب نبوده از شادی اوم موقع شون احساس حماقت بهشون دست میدهاز نزدیک شدن به افراد میترسن دیگه خیلی دیر اعتماد میکنن نزدیک نمیشن و بد اخلاقی میکنن تا مردم ازشون دور شن از رابطه جدید میترسننمیدونم شاید درست باشه شایدم راه بهتری باشهنزدیک شدن رابطه گرفتن.اعتماد کردن.و شاید کمی خوش بین بودن. چیز بدی نیس .اسمش حماقت نیس . اسمش امیده .همونی که شرایط دنیا رو بهتر کرده همین امیده .همین امید باعث میشه بهتر دنیا رو ببینیم و راحت تر برامون بگذره روز های خوب و بد چسببده بهوهمن مثل سایه نمیفهمیم کی شروع میشن و کی تموم میشن مهبون بودن ضعف نیس همونطور که دفاع از حق واجبه و زدن حرف درست و مسئولیت پذیری واجبه .مهربون بودن یه نیازه . نیازی برای در لحظه بودن و لذت بردن از مسیر زندگی و نیازه برای ساخت یه آینده بهتر برای خودمون و برای نیا اگه هولتون دادن اگه خوردین زمین اگه نارو زدن دست بگیرید رو زانو و بلند شید ولی وقتی بلند شدید دیگه اخم نکنید سرتون بالا بگیرید و از زندگیتون لذت ببرید